در عهدجدید عجیبه که وقتی مسیح میاد، توسط یوحنا در انجیلش به عنوان کسی معرفی شده که کلمه رو مجسم می‌کنه. خدا کلام وعده‌اش رو فقط اعلام نمی‌کنه، بلکه این وعده در کلمه که مسیحه، مجسم شده.
ما فقط به یک خدای واحد باور داریم که فقط یک ذات است، و در آن سه شخص هست، واقعاً، حقیقتاً و به طور جاودانه متمایز از یک‌دیگر، چرا که ویژگی‌های قیاس‌ناپذیر دارند؛ یعنی پدر، و پسر، و روح‌القدس.
ما تصدیق می‌کنیم که عیسای مسیح کاهن اعظم‌مان است، به رتبه‌ی ملکیصدق، او که خود را برای ما به عنوان قربانی کامل گذرانید و همواره در حضور پدر برای ما شفاعت می‌کند.
گناه اولیه، موقعیت سقوط کرده‌ی کنونیه نوع بشر رو توصیف می‌کنه و تقریباً هر کلیسایی در تاریخ کلیسا، آموزه‌ای رو درباره‌ی گناه اولیه تشکیل داده، چون کتاب‌مقدس به وضوح می‌گه واقعاً یک مشکل درونی و ذاتی در شخصیت ما هست.
خداوند ما عیسی مسیح برای ما همان یگانه پسر است که بوده، خدای کامل و انسان کامل، کاملا خدا و کاملا انسان، دارای روح و جسم و جان، در الوهیت هم ذات با خدای پدر و در انسانیت خود هم ذات با ما، به شباهت ما در همه‌ی جوانب ولی بدون گناه.
کسی که با ایمان زندگی می‌کند متوجه خطر روحانی می‌شود ولی بر کیستی خداوند تمرکز می‌کند. به عیسی رو می‌کند، همان عیسی که می‌تواند به پدر بگوید: «از آنانی که به من داده‌ای یکی را گم نکرده‌ام» (انجیل یوحنا ۱۸: ۹).
اشعیا قدوسیت خدا را می‌بیند
به محض اینکه اشعیا قدوسیت خدا را بی‌پرده دید، برای اولین بار در زندگی‌اش متوجه شد که خدا کیست.
عهدجدید، عیسی رو نه تنها به عنوان نجات دهنده‌ی ما، بلکه به عنوان پادشاه و کاهن ما هم اعلام می‌کنه. و برای اینکه او پادشاه باشه، باید از قبیله‌ی یهودا باشه، چون پادشاهی از نسل داوود به نسل قبیله‌ی یهودا وعده داده شده.
۱ آنکه در ستر حضرت اعلی نشسته است، زیر سایه قادرمطلق ساکن خواهد بود. ۲ درباره خداوند میگویم که او ملجاو قلعه من است و خدای من که بر او توکل دارم. - مزمور ۹۱: ۱-۲، ترجمه قدیم
باید محبتی به فرزندانمان وجود داشته و مداخله کند که بزرگ‌تر از محبت ما به فرزندانمان است. خداوند وعده نداده تا هر فرزند وعده را نجات دهد (انجیل متی ۱۰: ۳۴ – ۳۶). اما او هم‌چنان همان خدای وفادار و حافظ عهد است که به ابراهیم (پیدایش ۱۷) گفت عهد را حفظ خواهد کرد.
هر وقت درباره‌ی سقوط نوع بشر و ماهیت و سرچشمه‌ی گناه صحبت می‌کنیم، بلافاصله مجبور می‌شیم گستره و محدوده‌ی این گناه و تأثیرش رو بر ما به عنوان انسان‌ها در نظر بگیریم، و این بلافاصله ما رو با سؤال کلی آموزه‌ی گناه اولیه آشنا می‌کنه.
ما ایمان داریم به روح‌القدس، خداوند و بخشنده‌ی حیات، که از جانب پدر و پسر حاصل می‌شود، او که با پدر و پسر پرستیده شده و جلال مییابد، او که به واسطه‌ی انبیا سخن گفته است.
ما تصدیق می‌کنیم که عیسای مسیح به تخت آسمانی خود صعود نموده، در دست راست خدای پدر نشسته است و اینکه او شخصاً در جایگاه یک پادشاه سلطنت می‌کند و در قدرت و جلال در مقابل دیدگان باز میگردد.
کسانی که در راه نیکویی جفا می‌بینند در جهانی که به ایشان احترام نمی‌گذارد و حتی آن‌ها را طرد می‌کند طریق خدا را زندگی می‌کنند.
قدوسیت خدا، افراد نامقدس را مشوش می‌سازد
همۀ ما تمایل داریم تصویر کتاب مقدسی خدا را تضعیف کنیم، و این دلیلی دارد. دلیلش این است که قدوسیت خدا، افراد نامقدس را مشوش می‌سازد.
همه‌ی ما درک می‌کنیم که واقعیتی در شرارت هست که ما در اون شرکت می‌کنیم، و شرارت فقط چیزی نیست که از بیرون بر ما تحمیل بشه، بلکه ما عمیقاً، صمیمانه و شخصاً با دل و جان در اون وارد می‌شیم.