مسافر درون

به گمانم میرسیم به جایی که به قول سهراب:

آنی بود، درها وا شده بود.

برگی نه، شاخی نه، باغ فنا پيدا شده بود.

مرغان مکان خاموش، اين خاموش، آن خاموش، خاموشی گويا شده بود.

آن پهنه چه بود: با ميشی، گرگی همپا شده بود.

نقش صدا کم رنگ، نقش ندا کم رنگ، پرده مگر تا شده بود؟

من رفته، او رفته، ما بی ما شده بود.

زيبائی تنها شده بود.

هررودی، دريا،

هر بودی، بودا شده بود.

هر کس به طریق خودش ، من بدین سان نشانه ها را گرفتم و در راهم . امید است که برای تو نیز بیانجامد🙏🏻