توضيح در خصوص ارتباط مار برنجي موسي و صليب عيسي مسیح.....

آيات را مفصلاً بصورت نوشتاري شرح ميدهم تا عزيزان از اين مطلب بسيار مهم بهره ببرند.

در خصوص ارتباط بين مار برنجي كه موسي توسط فرمان خداوند ساخت، تا جان قوم بني اسرائيل را نجات دهد و عيسي مسيح كه روي صليب رفت تا جان تمام انسانها را نجات دهد، تشبيه يكي است .

زيرا شخص عيسي مسيح در انجيل يوحنا باب سوم آيه هاي ١٤ و ١٥ اينگونه تعليم ميدهد و نيقوديموس را اينگونه به توبه و تولد تازه دعوت ميكند.

(یوحنا ۱۵-۳:۱۴)

"همانطوریکه موسی در بیابان مار برنجی را بر بالای تیری قرار داد، پسر انسان هم باید بالا برده شود: تا هر کس به او ایمان بیاورد هلاک نگردد، بلکه صاحب حیات جاودان گردد".

—------------—

(اعداد ٩-٢١:٨)

و خداوند به موسی گفت، مار آتشینی بساز و آن را بر نیزه ای بردار، و هر گزیده شده ای که بر آن نظر کند خواهد زیست. پس موسی مار برنجینی ساخته بر سر نیزه ای بلند کرد و چنین شد که اگر مار کسی را گزیده بود به مجرد نگاه کردن بر آن مار برنجین زنده می شد.

—-------------

قوم اسرائیل در طی سفرشان در بیابان دچار ناامیدی شدند.

قوم علیه خداوند و رهبرشان موسی زبان به گلایه گشودند.

آنها می گفتند "که ما را از مصر چرا برآوردید تا در بیابان بمیریم؟

زیرا که نان نیست و آب هم نیست! و دل ما از این خوراک سخیف کراهت دارد." خدا از آسمان (منًا) فرستاد تا به آنها غذا دهد، اما از آن نفرت داشتند. اسراییلیان آنرا "این خوراک سخیف" نامیدند، یعنی این نان بی ارزش.

مزامیر منًا را "خوراک فرشتگان" نامیده است، ولی قوم اسراییل برعلیه خداوند و موسی گله و شکایت کردند. آنها گفتند، "جان ما از این منًا بیزار است" – از آن متنفریم.

این داستان شرحی است بر طبیعت آدمی.

کجروی و گناه دل آدمی را نشان می دهد،

"زانرو که تفکر جسم، دشمنی خدا است" (رومیان ۸:۷).

•••••••••••••

کتاب مقدس می گوید،

(رومیان ۱۰-۳:۹)

همه اسیر گناه هستند؛ چنانکه کتاب مقدس می فرماید: حتی یک نفر نیست که کاملاً نیک باشد.

دل انسان بر ضد خداوند قرار گرفته. به این دلیل است که ما در حال شکوه و شکایت علیه خداوند هستیم. شخصی که در گناه است، بهتر از آن اسراییلیانی که در بیابان بودند نیست و یا فرقی با آنان ندارد.

"آنگاه خداوند مارهای سمی را در میان ایشان فرستاد و بسیاری از قوم گزیده شدند و مردند" (اعداد ۲۱:۶).

کتاب مقدس می گوید، مزد گناه موت است (رومیان ۶:۲۳).

کلام خدا می گوید:

کسی که گناه ورزد، خواهد مرد (حزقیال ۲۰ ،۱۸:۴).

ولی کسانی که طرد شده بودند نزد موسی آمدند و به او گفتند، "ما گناه کرده ایم...

پس به حضور خداوند دعا کن که ما را از شر این مارها نجات بدهد.

پس موسی برای آنها دعا کرد

(اعداد ۲۱:۷).

✅نباید فراموش کنیم که خداوند چه رحمت عظیمی به آنها نشان داده بود. خداوند آنها را از بردگی مصر آزاد ساخته بود. آنها را از آبهای دریای سرخ عبور داده بود – روی زمین خشک و ازمیان دیواری از آبها بر هر طرفشان عبور کرده بودند.

آنها برای این رهایی عظیم در سرتاسر عهد عتیق سرود خوانده اند. و خداوند هر روز به آنها منا برای خوراکشان داد.

از یک صخره آب بیرون می آمد که برای تمام قوم و احشامشان کافی بود. خداوند آنها را از دست دشمنان قدرتمندشان نجات داده بود.

خداوند آنها را با ستونی از آتش در شب و ستونی از ابر در روز هدایت کرده بود. خداوند دایماً با آنها بود.

ولی خداوند را ستایش نکردند. بجای آن در بی ایمانی خود باقی ماندند. آنها سرکشی کردند. برعلیه موسی و خداوند گله و شکایت کردند.

💢💢💢💢💢💢💢💢💢