حکم الهی
✍بزرگترین حکم الهی
شاید اگر امروز ما از مسیح بپرسیم که اراده‌اش برای زندگی ما چیست و چه می‌خواهد که برایش انجام دهیم، همان جوابی را به ما بدهد که به آن فقیه روشن‌بینِ یهودی داد. وقتی فقیه از او پرسید که بزرگترین حکم تورات کدامست، مسیح به دو حکم اشاره کرد: دوست داشتن خدا با تمام وجود؛ و دوست داشتن همنوع به اندازۀ خویشتن! مسیح گفته خود را با این جمله پایان داد: «بزرگتر از این دو، حکمی نیست!» (مرقس ۱۲: ۲۸- ۳۲). چه گفتۀ قابلِ تعمقی!
کسی که همنوع خود را به اندازۀ خودش دوست داشته باشد، نه فقط به او بدی نخواهد کرد، بلکه خودبه‌خود، تمامی احکام الهی را در خصوص او به‌جا خواهد آورد؛ دیگر لازم نیست که دائماً در فکر این باشد که آیا این یا آن دستور خدا را به‌جا آورده یا نه. کسی که نسبت به انسانها محبتی الهی داشته باشد، خودبه‌خود تمامی احکام الهی را در مورد آنها به‌جا خواهد آورد. به همین جهت است که پولس رسول می‌فرماید: «هرگز از محبت نمودن باز نایستید زیرا با محبت کردن به دیگران، در واقع از احکام الهی اطاعت کرده‌اید و خواست خدا را به‌جا آورده‌اید.»
اگر همسایه و همنوع خود را به همان اندازه دوست بدارید که خود را دوست می‌دارید، هرگز راضی نخواهید شد که به او صدمه بزنید یا فریبش دهید یا او را به قتل برسانید و یا مالش را بدزدید؛ و هرگز به زن و به اموال او چشم طمع نخواهید دوخت؛ خلاصه، هیچ یک از کارهایی را که خدا در ده‌فرمان منع کرده است، انجام نخواهید داد. بنابراین، ده‌فرمان در این فرمان خلاصه می‌شود که "همسایۀ خود را دوست بدار، به همان اندازه که خود را دوست می‌داری." بلی، محبت به هیچ کس بدی نمی‌کند. پس اگر به انسانها محبت نمایید، مانند آنست که همه دستورات و احکام الهی را به‌جا آورده‌اید. خلاصه، تنها حکم و قانونی که لازم دارید، محبت است .🙏
رومیان ۱۳ :۸- ۱۰