خوشا به حال کسی که به مشورت شریران نرود و به راه گناهکاران نایستد، و در مجلس استهزاکنندگان ننشیند؛ بلکه رغبت او در شریعت خداوند است، و روز و شب در شریعت او تفکر می‌کند. - مزامیر ۱: ۱-۲، ترجمه‌ی قدیم